Mfalme Mbishi wa Enzi ya Dhahabu

Hapo zamani za kale, katika ufalme uliojaa utajiri na neema, aliishi mfalme mbishi aliyejulikana kama Mfalme Jaku. Ingawa alimiliki kila kitu alichoweza kutamani, mfalme huyu alikuwa maarufu kwa ukaidi wake. Hakusikiliza ushauri wa washauri wake wala kuzingatia maonyo ya watu wake.

Siku moja, mzee mmoja wa ajabu aliingia kasri la mfalme akiwa na zawadi - taji la dhahabu lililong'aa kama jua. Mzee huyo alisema, "Taji hili lina nguvu za kichawi, lakini lina onyo: Usiwahi kuvaa taji hili peke yako bila msaada wa wengine."

Mfalme Jaku, akicheka kwa dharau, alikubali zawadi hiyo na kumwambia mzee, "Sihitaji msaada wa mtu yeyote! Mimi ndiye mfalme, mwenye uwezo wa kufanya lolote!" Bila kusubiri, alivaa taji hilo mara moja.

Ghafla, mambo yakaanza kubadilika. Ardhi ya ufalme ikaanza kutikisika, mimea ikanyauka, na anga likajaa mawingu meusi. Mfalme alijaribu kuvua taji, lakini halikutoka kichwani mwake. Hofu ilimtanda.

Washauri wake walimkimbilia na kumwambia, "Mfalme, lazima ukubali makosa yako na kuomba msaada wa watu wako. Ndipo taji hilo litakuondokea!"

Mfalme Jaku, akiwa na kiburi chake cha kawaida, alikataa. Lakini kila siku ilivyopita, hali ya ufalme ilizidi kuwa mbaya. Hatimaye, baada ya kuona mateso ya watu wake, alielewa kwamba mbishi wake ulikuwa unawagharimu wote.

Siku moja, akisimama mbele ya watu wake, mfalme alisema kwa unyenyekevu, "Nimefanya makosa. Naomba msaada wenu ili kurejesha amani katika ufalme huu."

Kwa pamoja, watu wake walikusanyika, wakiwa na imani mpya kwa mfalme wao. Waliposhikana mikono na kuimba wimbo wa umoja, taji hilo likaporomoka kichwani mwa mfalme na kupasuka vipande. Ardhi ikarejea kuwa ya kijani kibichi, na ufalme ukarejea kuwa wa neema kama awali.

Kuanzia siku hiyo, Mfalme Jaku alibadilika. Aliheshimu ushauri na kujifunza thamani ya kushirikiana. Na ingawa alibaki na taji jingine la kawaida, alitambua kwamba moyo wa unyenyekevu ndio uliokuwa taji bora zaidi.

Mwisho.